Henryk Król
marzec 8, 2014
[PL] Henryk Król („Zakochana w liniach – Wystawa w Książu”, 2001): Interesującą, aczkolwiek niełatwą w odbiorze propozycję można obejrzeć na otwartej 10 marca w BWA wystawie poznańskiej artystki, Joanny Imielskiej.
Joanna Imielska urodziła się w 1962 roku w Bydgoszczy. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie obecnie pracuje jako adiunkt. Prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Edukacji Artystycznej. Liczne wystawy indywidualne i zbiorowe w kraju i za granicą (Niemcy, Francja, Belgia, Holandia).
Od ogółu do szczegółu
Niełatwo jest opowiedzieć malarstwo Joanny Imielskiej. Jest ono niewątpliwie inspirowane pejzażem, takie też są podpisy pod jej obrazami („Kamieniołom“, „Wnętrze miasta“, „Książ“, „4 strony świata“). Jest to jednak pejzaż niezwykły, obserwowany w szczególny sposób, jakby przez lupę. Jej obrazy pokazują rzeczywistość w maleńkich fragmentach i z bardzo bliska, są próbą dotarcia do wnętrza kamienia czy listka, czyli podążaniem „od ogółu do szczegółu, a jednocześnie pozostawianiem tego „ogółu“, jak w przypadku „Wnętrza miasta“.
Dość obszerny cykl „Znaki“ to z kolei kompozycje plastyczne zbudowane z elementów jakby wydzielonych z postrzeganego przedmiotu czy pejzażu i wmontowanych w nową przestrzeń, nowy pejzaż. Często są to bardzo barwne, pozornie bezładnie zestawione zdeformowane figury geometryczne, wypełnione równie zdeformowanymi kształtami przedmiotów, domów, drzew. Ludzi w tych obrazach raczej nie ma, aczkolwiek ich obecność jest tam wyczuwalna.
Linie i znaki
Osobny jest na tej wystawie cykl rysunków pod nazwą „Linie“, który podobnie jak „Znaki“ składa się z plastycznych kompozycji gdzie linia, jako najprostsza forma graficzna, stanowi początkowy lub końcowy etap w tej drodze „od ogółu do szczegółu“ (lub odwrotnie). Można się doszukiwać symboliki zmaczeń w zestawieniach owych trójkątów, kwadratów czy kół (trójkąt – znak życia, kwadrat – świat materii, porządek, koło – symbol praformy, Boga, czasu), można też zwyczajnie kontemplować kompozycyjny układ kresek (linii) na tych dużych, wieloczęściowych rysunkach. Mimo wewnętrznego spokoju i stonowanych chłodnych barw, rysunki Joanny Imielskiej są pełne ruchu i niepokoju i zmuszają do skupienia się nad nimi. Tam mimo wszystko jest jakaś treść , tam coś się odbywa, coś się dzieje niezależnie od nas.
Wystawa malarstwa i rysunku Joanny Imielskiej czynna jest do 22 kwietnia.
„Tygodnik Wałbrzyski“, marzec 2001; tekst do wystawy: Joanna Imielska „Malarstwo i rysunek“, Wałbrzyska Galeria Sztuki Biuro Wystaw Artystycznych „Zamek Książ“, 10.03-22.04. 2001
Joanna Imielska urodziła się w 1962 roku w Bydgoszczy. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie obecnie pracuje jako adiunkt. Prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Edukacji Artystycznej. Liczne wystawy indywidualne i zbiorowe w kraju i za granicą (Niemcy, Francja, Belgia, Holandia).
Od ogółu do szczegółu
Niełatwo jest opowiedzieć malarstwo Joanny Imielskiej. Jest ono niewątpliwie inspirowane pejzażem, takie też są podpisy pod jej obrazami („Kamieniołom“, „Wnętrze miasta“, „Książ“, „4 strony świata“). Jest to jednak pejzaż niezwykły, obserwowany w szczególny sposób, jakby przez lupę. Jej obrazy pokazują rzeczywistość w maleńkich fragmentach i z bardzo bliska, są próbą dotarcia do wnętrza kamienia czy listka, czyli podążaniem „od ogółu do szczegółu, a jednocześnie pozostawianiem tego „ogółu“, jak w przypadku „Wnętrza miasta“.
Dość obszerny cykl „Znaki“ to z kolei kompozycje plastyczne zbudowane z elementów jakby wydzielonych z postrzeganego przedmiotu czy pejzażu i wmontowanych w nową przestrzeń, nowy pejzaż. Często są to bardzo barwne, pozornie bezładnie zestawione zdeformowane figury geometryczne, wypełnione równie zdeformowanymi kształtami przedmiotów, domów, drzew. Ludzi w tych obrazach raczej nie ma, aczkolwiek ich obecność jest tam wyczuwalna.
Linie i znaki
Osobny jest na tej wystawie cykl rysunków pod nazwą „Linie“, który podobnie jak „Znaki“ składa się z plastycznych kompozycji gdzie linia, jako najprostsza forma graficzna, stanowi początkowy lub końcowy etap w tej drodze „od ogółu do szczegółu“ (lub odwrotnie). Można się doszukiwać symboliki zmaczeń w zestawieniach owych trójkątów, kwadratów czy kół (trójkąt – znak życia, kwadrat – świat materii, porządek, koło – symbol praformy, Boga, czasu), można też zwyczajnie kontemplować kompozycyjny układ kresek (linii) na tych dużych, wieloczęściowych rysunkach. Mimo wewnętrznego spokoju i stonowanych chłodnych barw, rysunki Joanny Imielskiej są pełne ruchu i niepokoju i zmuszają do skupienia się nad nimi. Tam mimo wszystko jest jakaś treść , tam coś się odbywa, coś się dzieje niezależnie od nas.
Wystawa malarstwa i rysunku Joanny Imielskiej czynna jest do 22 kwietnia.
„Tygodnik Wałbrzyski“, marzec 2001; tekst do wystawy: Joanna Imielska „Malarstwo i rysunek“, Wałbrzyska Galeria Sztuki Biuro Wystaw Artystycznych „Zamek Książ“, 10.03-22.04. 2001