Opis

[PL] Joanna Imielska: „Recykling wspomnień” to tytuł wystawy o charakterze retrospektywnym, to moja sentymentalna „podróż”, której początek rozpoczął się w 1988 roku wraz z zamieszkaniem w Pępowie i nawiązaniem współpracy z Miejskim Biurem Wystaw Artystycznych w Lesznie. W tym czasie miałam 9 wystaw indywidualnych i brałam udział w 35 wystawach zbiorowych zorganizowanych przez MBWA w Lesznie. Duża część prac zaprezentowanych na wystawie przynależy do obszernego cyklu zatytułowanego „Archeologia z mojej szuflady”, zanurzonego w moim „czasopisaniu”, w którym przeplatają się wątki czasu obiektywnego i mojego indywidualnego czasu, mojej jednostkowej pamięci, oswojonej przestrzeni. Tym razem otworzyłam swoje archiwa, wydobyłam z chaosu rzeczy odnalezionych te najważniejsze dla mnie: stare listy, dokumenty, zeszyty, notatniki, książki, katalogi, nadałam im nowe znaczenia i obdarzam „nieskończonym potencjałem zmiany”, na dawnych śladach odciskam swój ślad. „Każda teraźniejszość bowiem, czy obecna, czy przyszła, twierdzi francuski archeolog Laurent Olivier «składa się zasadniczo z palimpsestu wszystkich trwań z przeszłości, które zostały zapisane w materii»” (K. Kędzierska „Chcieć mniej. Minimalizm w praktyce”). Na wystawie prezentowane są prace przynależące do cyklu „Archeologia z mojej szuflady”: „Zapiski Jana K.”, to prace wykonane z zeszytów z lat 1952-53 Jana Kałmuczaka, zapisanych ołówkiem, odręcznym pismem. Te zeszyty po latach nabrały szczególnej wartości, ukryte jest w nich jakieś zadziwiające piękno, okruchy życia, cząstka osoby, która je zapisała, zapach nie należący do tu i teraz, kolor zżółkniętej kartki, kruchość materiału… „MBWA 32”, to prace wykonane z katalogów, folderów, zaproszeń, gazet, materiałów dokumentujących moją 32-letnią współpracę artystyczną z MBWA w Lesznie. Te stosy papierów od lat zbieranych poddałam recyklingowi, nadałam im nowe życie, podkreśliłam wagę myśli ekologicznej – nie marnować, ale przetwarzać, sprowokować do nowego odczytania. „Ziarnko prawdy” („Kartki z pamiętnika” i „Listy do...”), prace te nie wchodzą w skład cyklu „Archeologia z mojej szuflady”, zostały zainspirowane tematem 20 Prezentacji – Leszno 2018, legendami z terenów leszczyńskich spisanymi przez B. Świderskiego w „Ilustrowanym opisie Leszna i ziemi leszczyńskiej” w 1928 roku oraz informacjami z „życia Leszna” zaczerpniętymi z codziennych gazet. Próbowałam te dwa światy powiązać, znaleźć bezpośrednie przełożenie między czasem dawnym a obecnym, znaleźć analogię między legendą a faktem. Prace przybrały charakter widokówek i listów umeszczonych w kopertach, gotowych do rozesłania. Ważnymi elementami wystawy są rysunki z cyklu „Czas”, od których rozpoczęło się moje „czasopisanie” oraz praca Pauliny Komorowskiej-Birger zatytułowana: „Kolekcja Pauliny Komorowskiej-Birger w rękach prywatnych – Listy Joanny”. Wystawie towarzyszy wydawnictwo monograficzne pt. „Czasopisanie”, w którym podsumowane zostały moje dotychczasowe rozważania dotyczące „Czasu”, z tekstami Ewy Urbańskiej, Justyny Ryczek, Rafała Boettner-Łubowskiego, Hanny Strychalskiej, Joanny Imielskiej i Dášy Lasotovej, zaprezentowane są cykle: „Czas”, „Czas na ogrody”, „Labirynty”, „Zapisane godziny”, „24 godziny”, „Mikrokosmos”, „Czas – obrazy”, „Sztuka czy sztuczki”, „Ostrava”, „Szanghaj”, „Pekin”, „Nowy Jork”, „Ziarnko prawdy”, „Archeologia z mojej szuflady”. / FOT. SZYMON KAŁMUCZAK