Serbia

Serbia - Czy my się znamy? - Serbia - Do we know each other?

Opis

[PL] Joanna Imielska: Moja książka o Serbii składa się z czterech opowiadań. Opowiadanie I – dedykowane jest Marinie Abramović, mottem są słowa: „Artysta, żeby zacząć tworzyć, musi zrobić miejsce dla ciszy“. Opowiadanie II – to mój wirtualny spacer po dawnym i współczesnym Belgradzie, jak mówi Italo Calvino w „Niewidzialnych miastach”: „Mowa miasta jest rozwlekła: powtarza, aby coś mogło utrwalić się w pamięci“. Opowiadanie III – poświęcam czułości, a nikt tak pięknie o niej nie powiedział, jak Olga Tokarczuk: „Czułość dostrzega między nami więzi, podobieństwa i tożsamości. Jest tym trybem patrzenia, które ukazuje świat jako żywy, żyjący, powiązany ze sobą, współpracujący i od siebie współzależny”. W opowiadaniu IV – udostępniam moje prywatne archiwum o Serbii. Zamieszczam litery, sylaby, słowa zapisane cyrylicą i alfabetem łacińskim, jednak nie umożliwiam zwyklej lektury, ukrywam treść „gram z tajemnicą wpisaną w znaczenie tych tekstów”. [EN] Joanna Imielska: My book about Serbia consists of four short stories. Story I – is dedicated to Marina Abramović, the motto is words: “To start creating, the artist must make room for silence”. Story II – this is my virtual walk through old and modern Belgrade, as Italo Calvino says in “Invisible Cities”: “The speech of the city is lengthy: it repeats so that something can be fixed in the memory”. Story III – I dedicate to tenderness, and no one has said as beautifully about it as Olga Tokarczuk: “Sensitivity sees bonds, similarities and identities between us. It is the mode of looking that shows the world as alive, vital, connected, cooperating and interdependent”. In Story IV – I share my private archive about Serbia. I include letters, syllables, words written in Cyrillic and Latin alphabet, but I do not allow ordinary reading, I hide the content “I play with the mystery inscribed in the meaning of these texts”. / FOT. JOANNA IMIELSKA

Galeria